با کاهش عیار مواد معدنی در اثر توسعه محدوده معدن به سمت اعماق و برای تامین بهره وری اقتصادی عملیات معدنکاری بایستی ظرفیت تولید معادن افزایش یابد. بهینه سازی مسایل زمان بندی تولید در معادن، به دلیل افزایش مقیاس تولید نیازمند به محاسبات و طراحی های دقیق تر است. از میان روش های استخراج زیرزمینی روش تخریب بلوکی جز روش های بزرگ مقیاس و پرکاربرد در جهان است. در فرایند تولید این گونه معادن کنترل تخلیه بحرانی ترین عنصر طراحی است. اگر نرخ تخلیه و کنترل مهاجرت مواد خردشده در بین دهانه های تخلیه به درستی انجام نگیرد خسارات جبران ناپذیری را به مجموعه معدن وارد می کند. در این تحقیق مدل ریاضی بر مبنای برنامه ریزی خطی عدد صحیح مختلط جهت اعمال محدودیت کنترل ترقیق شدگی در مسایل زمان بندی تولید معادن تخریب بلوکی ارایه و موردربررسی قرار گرفت تا با کنترل مناسب از عیار و تناژ مواد تخلیه شده، از اختلاط باطله با مواد معدنی در مناطق تخریب شده جلوگیری کرده و بهینه سازی واقعی تر از طراحی این معادن در اختیار گروه عملیات استخراج قرار دهد. نتایج اجرای مدل پیشنهادی با استفاده از نرم افزار CPLEX نشان داد برای یک محدوده معدنی با 199 دهانه تخلیه که در طی 15 سال از عمر معدن برنامه ریزی شده است در اثر استفاده از محدودیت کنترل ترقیق شدگی مقدار NPV 47/7 % معادل M$2/12 افزایش داشته و از استخراج-Mt5/3 باطله جلوگیری شده است. محدودیت کنترل ترقیق شدگی ضمن افزایش متوسط عیار تولیدی سالیانه و همین طور کاهش هزینه های باطله برداری موجب افزایش طول عمر ماشین آلات و تجهیزات درگیر در عملیات استخراج می شود.

در سال های اخیر، با توجه کمبود منابع آب شیرین در جهان و افزایش روز افزون مصرف آب به دلیل افزایش جمعیت و صنعتی شدن جوامع، تامین آب شرب به یک معضل جهانی تبدیل گردیده است. از این رو بشر به استفاده از منابع آب نامتعارف، مانند آب شور دریاها و اقیانوس ها، روی آورده است تا با کمک تکنولوژی نمک زدایی به روش های متفاوت، نیاز آبی خود را مرتفع سازد. در فرآیند اسمزمعکوس برای تولید آب شیرین از دریا، آب شور برداشت و بخشی از آن شیرین و مابقی با شوری و چگالی بیشتر به محیط دریا بازگرداننده می شود. بازگرداندن این پساب شور، اگر به نحو مناسب صورت نپذیرد، به یک معضل جدی برای محیط پذیرنده تبدیل شده و محیط زندگی آبزیان دریایی را تحت تاثیر قرارخواهدداد. برای پرهیز از این مشکل، پساب تولیدی از طریق نازل هایی مستغرق به صورت مورب و با سرعت و مومنتم اولیه بالا در فاصله کافی از ساحل تخلیه می گردد. براثر آشفتگی های ایجاد شده، جریان خروجی با آب دریا اختلاط یافته و غلظت آن تا حد تحمل محیط کاهش می یابد. در این پژوهش، تخلیه پساب شور از یک تخلیه کننده تک مجرایی در محیط ساکن از طریق مدل سازی آزمایشگاهی مورد بررسی و توسعه زمانی جریان و نحوه پخشیدگی و اختلاط آن در نازل های مورّب 60 درجه مورد ارزیابی قرار گرفته است. بررسی توسعه زمانی جریان نشان می دهد جریان در زمان بی بعد T*=0.57 از شروع تخلیه نهایتا به بستر محیط برگشته و در امتداد مسیر خود از دهانه نازل تا نقطه برخورد، اندازه نوسانات غلظت که شدت و قدرت آشفتگی را نشان می دهد، به شدت افزایش می یابد.

جوامع روستایی ارتباط تنگاتنگی با محیط پیرامون خود دارند که بسیاری از ویژگی های آن ها منجر به توسعه کارآفرینی و تقویت اقتصاد روستایی می گردد و بعضی دیگر، توسعه کارآفرینی را با محدودیت مواجه ساخته، پیشرفت اقتصادی را به تأخیر می-اندازند. با توجه به اثرات محدودیت های کالبدی و زیست محیطی بر توسعه کارآفرینی در روستاهای پیرامونی مرز و تالاب بین المللی هامون، هدف پژوهش حاضر، تحلیل اثرات این محدودیت ها در روستاهای بخش قرقری شهرستان هیرمند می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است که در آن از روش اسنادی برای بررسی سوابق و تبیین مسئله و از روش پیمایشی (با ابزار مصاحبه و تکمیل پرسشنامه) برای جمع آوری داده های مورد نیاز در سطح روستا استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل سرپرستان خانوارهای ساکن در محدوده موردمطالعه می باشد که با توجه به تعداد خانوارهای ساکن در محدوده موردمطالعه و استفاده از فرمول کوکران، تعداد 348 نمونه برای تکمیل پرسشنامه های تحقیق محاسبه گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیلی، مدل ARAS و نرم افزارهای SPSS، Choice Expert و ArcGIS انجام گردیده است. نتایج مدل ARAS در بررسی شدت محدودیت های کارآفرینی در روستاهای موردمطالعه نشان می دهد که محدودیت های کالبدی در 6/58 درصد از روستاها و محدودیت های زیست محیطی نیز در 9/68 درصد از روستاها در سطح شدید یا بسیار شدید می باشد. همچنین بر اساس نتایج آزمون فریدمن، محدودیت های ناشی از وجود دیوار مرزی با میانگین 487/0 و محدودیت دسترسی به منابع آب با میانگین 393/0 به ترتیب بالاترین محدودیت های کالبدی و زیست محیطی را در بین محدودیت های متنوع در هر بعد به خود اختصاص می دهند.

استفاده از مدل های گیاهی برای شبیه سازی پاسخ محصول به آب و نیتروژن نقش اساسی در ارتقاء مدیریت کشاورزی دارد. در اغلب این مدل ها از معادلات پیچیده برای شبیه سازی حرکت آب و نیتروژن در خاک و گیاه استفاده می شود که پارامترهای ورودی متعددی برای واسنجی نیاز دارند. در مدل AquaCrop با استفاده از یک روش نیمه کمّی، اثر تنش نیتروژن بر تعرق و عملکرد زیست توده در طول فصل رشد شبیه سازی می شود. این مدل قابلیت تعیین زمان و مقدار مناسب کود نیتروژن برای مدیریت دقیق مزرعه را ندارد. در مطالعه حاضر از یک روش مستقیم مبتنی بر منحنی ترقیق نیتروژن بحرانی برای شبیه سازی اثر کمبود نیتروژن بر تعرق و عملکرد زیست توده استفاده شد. هدف اصلی در این مطالعه، ارزیابی کارایی این روش و مقایسه نتایج آن با روش نیمه کمّی بود. برای این منظور از داده های بدست آمده در تیمارهای تحت تنش نیتروژن طی دو سال کشت ذرت استفاده شد. مقادیر زیست توده و غلظت نیتروژن گیاه در طول فصل رشد اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادند که شاخصRRMSE (ریشه متوسط مربعات خطای نسبی) در شبیه سازی زیست توده به روش مستقیم، به طور متوسط برای هر تیمار، چهار درصد نسبت به روش نیمه کمّی کمتر بود. همچنین، افزایش تنش نیتروژن موجب افزایش خطای شبیه سازی زیست توده شد. به طوری که RRMSE برای شبیه سازی زیست توده به روش مستقیم در تیمارهای تحت بیشترین تنش 48/26 و 96/30 و در تیمارهای بدون تنش 57/9 و 75/15 درصد بود. این نتایج نشان می دهند که کاربرد مفهوم منحنی ترقیق نیتروژن بحرانی در مدل های شبیه ساز رشد گیاه، برآورد دقیق تری از شرایط محصول تحت تنش نیتروژن ارائه می دهد.

تخلیه فاضلابهای شهری و صنعتی در پیکره های آبی از طریق تخلیه کننده های دریایی از روشهای معمول در دفع پسابهای تولیدی در مناطق ساحلی محسوب می گردد. تخلیه کننده های دریایی با تشدید فرایند اختلاط در فاصله محدودی از جلوی تخلیه کننده، غلظت آلاینده ها را تا حد تحمل محیط پذیرنده، پایین آورده و تخلیه پیوسته فاضلاب در محیط دریا را ممکن می سازند. طی سالیان اخیر به واسطه توسعه روزافزون نمک زداهای ساحلی، تولید و تخلیه سطحی فاضلابهای شور و سنگین در دریا، به طور چشمگیری افزایش یافته است. در این تحقیق تخلیه سطحی جریان های سنگین خروجی از کانال مستطیلی از طریق شبیه سازی آزمایشگاهی آن در محیط های ساکن مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. موقعیت نقطه شیرجه، نقطه برخورد جریان با بستر و موقعیت نقطه دستیابی جریان به ترقیق نهایی خود در محیط از جمله پارامترهایی هستند که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین از طریق جانمایی تعدادی حسگر هدایت الکتریکی در مجاورت بستر، میزان ترقیق جریان در نقطه برخورد و ترقیق نهایی آن در مجاورت بستر برآورد و نتایج آن در قالب مجموعه ای از نمودارهای بی بعد ارائه گردید. نتایج به دست آمده بیانگر رابطه مستقیم مشخصات جریان با عمق محیط و شارهای اولیه جریان خروجی است.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

پژوهش حاضر، مطالعه ای درزمانی و داده بنیاد است که با هدفِ بررسی انواع معانی کاربردشناختیِ گفتمان نمای «یعنی» در سطح دستور معترضه (موقعیت گفتمان) و سیرِ تحول این معانی در گذر زمان (از سدة چهارم تا چهاردهم ه. ق.) انجام شده است. مبنای انجام این پژوهش، دیدگاه تراگوت و داشر (2002) درباره طیفِ ذهنی شدگیِ «معنای غیرذهنی> ذهنی> بیناذهنی» است. برای گردآوری داده ها، پس از انتخاب دو اثر ادبی از هریک از سده های نام برده، همه موارد وقوعِ «یعنی» از این متون به صورت دستی استخراج شد تا داده های به دست آمده، در چارچوب موردنظر تحلیل و بررسی شود. داده های پژوهش نشان می دهد که گفتمان نمای «یعنی» در سطح دستور معترضه، معانی کاربردشناختیِ جدیدی همچون معانی متنی، ذهنی و بیناذهنی کسب می کند و از معنای گزاره ایِ خود فاصله می گیرد. این موضوع دال بر این است که این گفتمان نما پس از کاربردی شدگی و انتقال به سطح دستور معترضه، از رهگذر دستوری شدن، معانی جدیدی می یابد و هرچه بیشتر از معنای گزاره ایِ اولیة خود فاصله می گیرد و دستوری و دستوری تر می شود. به علاوه، کسب معانی جدید ترتیب خاصی دارد؛ به این صورت که ابتدا معانی متنی سپس معانی ذهنی و درنهایت، معانی بیناذهنی پدید می آیند.

پژوهش با هدف بررسی فک شدگی و حک شدگی مصرف (نمایشی/غیرنمایشی)، به صورت آمیخته و متوالی تبیینی در سال 1399 انجام شده است. جمعیت موردبررسی، ساکنین دارای تحصیلات عالی20 تا 65ساله شهر زنجان است. نمونه ها در دو مرحله با روش خوشه ای چندمرحله ای (502=n) و هدفمند و اشباع نظری (20=n) انتخاب شدند. ابزارها و روش های گردآوری داده ها، پرسش نامه بسته و باز و مصاحبه ساختار یافته و نیمه ساختار یافته است. روایی (محتوایی) و پایایی (ضریب آلفای کرونباخ) پرسش نامه بسته و قابلیت اعتماد پرسش نامه باز (با تکنیک مقایسه تحلیلی و ممیزی)، بررسی شد. داده های کمی با نرم افزار آماری SPSSV20 و داده های کیفی بر اساس نظریه داده بنیاد (GT) تحلیل شدند. نتایج کمی، نشان داد که وضعیت مصرف، وابسته به وضعیت اجتماعی-اقتصادی (و منفک از جامعه) نیست. نتایج کیفی، حک شدگی فرهنگی و اجتماعی مصرف در دو الگوی متقابل شامل «حک شدگی نمایشی» و «حک شدگی معکوس و منفعل غیرنمایشی» را نشان داد.